บางคนคิดว่าเราต้องทำบาปจึงจะรักษาความถ่อมใจไว้  บ้างก็ประณามตนเองแรงๆ เพื่อจะทำให้ตนเองถ่อมใจ ความบาปไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เราถ่อมใจลง  หากแต่เป็นพระคุณของพระเจ้าต่างหาก  เมื่อจิตวิญญาณที่สำนึกในความบาปและยอมให้พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยสง่าราศีอันอัศจรรย์  พระเจ้าพระผู้สร้าง  พระผู้ไถ่ เป็นผู้ครอบครองชีวิต  เมื่อถึงจุดนั้นเราก็จะสำนึกถึงความต่ำต้อยของเราจำเพาะพระพักตร์พระองค์  นี่ต่างหากความหมายที่ถูกต้องของ  “ความถ่อมใจ”